Nasze Ognisko Misyjne rozpoczyna swoje dzieło w październiku 2003 roku. Wszyscy chcemy rozpalić swoje serca miłością do misji oraz poczucia solidarności, tak duchowej jak i materialnej, wobec rówieśników na całym świecie.
W dziecku istnieje potrzeba służby - daje mu to poczucie ważniści i pożyteczności. Wychowanie w duchu misyjnym daje szanse takiego rozwoju, angażując chęci i siły dziecka do pracy na rzecz jego rówieśników z krajów misyjnych. O wychowaniu w takim duchu nie mogą zapomnieć rodzice, ani wychowawcy, o czym przypominał Jan Paweł II: "Wychowanie w duchu misyjnym zaczyna się od najmłodszych lat". Przekonuje też do tego Benedykt XVI. Taka formacja misyjna jest ważnym elementem wychowania chrześcijańskiego.
Formowani do postawy otwartości na potrzeby drugiego człowieka, a jako dojrzali ludzie będą przeciwstawiać się panującemu zobojętnieniu, apatii a nawet agresji. Okres dzieciństwa daje możliwość działania dzięki któremu następuje zrost Kościoła oraz humanizacja społeczeństwa.
Główny cel realizowanego programu pozostaje wierny intencjom założyciela bpa Karola de Forbin - Jansona. Dąży do rozpalenia w sercach katolickich dzieci miłości do misji oraz poczuciu solidarności, tak duchowej jak i materialnej, wobec rówieśników na całym świecie.
Pomoć duchowa:
Budowanie Królestwa Bożego na ziemi - w dzieciach i przez dzieci.
Dzieci niosą duchową pomoc poprzez:
- Modlitwa - jest nieustannym wspieraniem misji Kościoła. poprzez modlitwę dzieci towarzyszą misjonarzą i wypraszają skuteczność głoszonego przez nich Słowa Bożego.
- Wyrzeczenia - składanie Bogu duchowych ofiar. Ofiarowanie z miłości cierpienia.
- Świadectwo życia - dzieci poprzez pogłębienie przyjaźni z Jezusem dają duchowe wsparcie misjonarzom i misjom.
- Dobre uczynki - w intencji misji podejmują dobre czyny, służą innym ludziom, a przez to wzrasta ich życzliwość i wrażliwość na potrzeby bliźnich.
Dzieci niosą pomoc materialną:
- zbierają ofiary od dzieci (przy okazji kolędowania misyjnego)
- podejmują własne inicjatywy i realizują różne pomysły z myślą o misjach (sprzedaż lampionów, palm)
Cele szczegółowe realizowanego programu:
- uwrażliwienie na sutuację dzieci z różnych krajów świata, które nie znają Chrystusa, głodują, są wykorzystywane, często bezdomne i pozbawione podstawowych praw,
- poznawanie sytuacji we współczesnym świecie przy pomocy czasopism i publikacji misyjnych, wskazanie na przyczyny niedostatku czy śmierci dzieci,
- promowanie takiego rodzaju wychowania, by dzieci poznane sprawy przyjęły do swojego serca, zmieniły sposób swojego życia i konkretnymi gestami pomocy wyraziły swoją solidarność z potrzebyjącymi.
Zadania misyjne:
- modlitwa dzieci naznaczona prostotą i całkowitym zaufaniem, zdolna przybliżyć światu Królestwo Niebieskie,
- zachęcanie dzieci do dzielenia śie wiarą i środkami materialnymi z dziećmi potrzebującymi,
- budzenie zapału, ducha oraz powołań misyjnych,
- budzenie postaw chrześcijańskiego życia przenikniętego duchem humanizmu.
Program obejmuje bloki tematyczne:
- Misjonarz czerpie ze źródła - Eucharystii,
- Misjonarz uczy współpracy,
- Misjonarz dąży do świetności,
- Misjonarz potrafi przyjmować i dawać,
- Misjonarz przychodzi z pomocą,
- Jezus obdarza miłością,
- Miłość uczy odwagi,
- Misjonarz trudzi się dla Jezusa,
- Jesteśmy świadkami miłości Jezusa,
- Dzielimy się miłości dzieci świata,
- Misjonarz idzie do braci.
Rola ogniska nie ogranicza się do działalności "koła", bo to zaprzecza idei misyjności. Ognisko w naszej szkole stało się wspólnotą otwartą, do której każdy może się włączyć, "ogrzać" dobrocią i "rozjaśnić" światłem. Czas naszych regularnych spotkań to raz w tygodniu.
Konkretnym przykładem troski o umisyjnienie innych jest zaproszenie do modlitwy. Ognisko nie mogło istnieć samo dla siebie, w oderwaniu od życia wspólnoty parafialnej, dlatego to w niej uczestniczyliśmy i ożywialiśmy swoją gorliwością. Z tego powodu w formacji dzieci uwzględniony jest okres roku liturgicznego.
Formy i metody ogniska:
- wycieczki,
- prace plastyczne,
- spotkanie z ciekawymi ludźmi,
- album,
- redagowanie gazetki szkolnej i ściennej,
- inscenizacje,
- pogadanki,
- rozmowy kierowane,
- projekcja filmu.